ΤΟ “ΘΑΥΜΑ” ΤΗΣ ΜΥΗΣΕΩΣ

Η τεκτονική μύηση διαιρείται σε τρείς, ή περισσότερες, κύριες ομάδες ή τμήματα πού αντιστοιχούν στίς τρείς μεγάλες γραμμές δυνάμεως, τίς τρείς μείζονες απόψεις τής Παγκοσμίου Ιεραρχίας πού μάς είναι γνωστές,

Κάθε τμήμα ενσωματώνει, διοχετεύει & επηρεάζεται από τήν μία ή τήν άλλη από τίς τρείς αυτές απόψεις. Σκοπός είναι η ανάδειξη τού μυούμενου, ή ορθότερα, τής ψυχικής του υπάρξεως, ως κομμάτι τής Παγκοσμίου Ψυχής, η ανάδειξή του ως Τελειοποιημένου Ανθρώπου. Θυμίζουμε τήν ρήση τού Marsilio Ficino: Η παγκόσμια Ψυχή απλώνεται, όπως η φωνή, σε όλα τα μέρη τού Σύμπαντος καί τα περιβάλλει. Η παγκόσμια Ψυχή συνδέει το σώμα με το πνεύμα. Ο τεκτονισμός συνδέει τήν κοσμική ψυχή με τήν παγκόσμια καί αυτήν με τήν παγκόσμια ιεραρχία, δηλαδή τήν έννοια τού απείρου. Η μυητική πορεία τής ψυχής τού τέκτονος ξεδιπλώνεται στό άπειρο καί αναζητά τήν γνώση, τήν μαγική γνώση, με τρόπο μαγικό δηλαδή ενορατικό, άμεσο καί εσωτερικό. Δέν αρκείται στήν εξωτερική θέαση των πραγμάτων καί γιά αυτό δέν μιλάμε μόνον γιά επιστημονική παρατήρηση, αλλά γιά μαγική αντίληψη πού χρησιμοποιεί το σύμβολο καί τήν φαντασία ως γέφυρες πού συνδέουν τόν άνθρωπο με τόν κόσμο καί το θείο. Αυτή είναι η «υψηλή μαγεία» τού Τεκτονισμού· χρησιμοποιεί τήν μύηση καί τήν φαντασία όχι μόνον γιά να ερμηνεύσει τόν κόσμο, αλλά καί γιά να επηρεάσει τήν συμπεριφορά τών ανθρώπων πρός όφελος τού ανθρωπίνου γένους. Η Παγκόσμιος Ιεραρχία σήμερα τόν 21ο αιώνα έχει αλλάξει μορφή. Αυτό το έχει κάνει πολλές φορές στήν διάρκεια τών αιώνων, καθώς μέλη τής ανθρώπινης φυλής γίνονται μύστες καί μετά Διδάσκαλοι, έτσι ώστε οι Διδάσκαλοι τών ανωτέρων βαθμίδων να μπορούν να προχωρήσουν σε ανώτερο έργο. Πολλοί αφήνουν τόν υλικό πλανήτη καί προχωρούν σε υψηλότερες σφαίρες ή σε ανώτερους κόσμους, πνευματικές σφαίρες ή συστήματα. Όμως, η Ιεραρχία, όπως έγραφε, ο αείμνηστος, Γράβιγγερ, συνεχίζει να εξωτερικεύεται όταν καί όπου κρίνει μέσω τών μυητικών συστημάτων καί να γίνεται γνωστή σε φυσικό επίπεδο. Ο Τεκτονισμός θεωρούμε ότι οφείλει να αποδεχθεί τήν θέση του ως μυητικό σύστημα ως μυστική πρωτογενή ύλη καί όχι ως εταιρία πολλαπλών σκοπών. Οφείλει να κάνει πραγματικότητα τήν συνειδητοποίηση τού γεγονότος ότι οφείλει να επιστρέψει έναν κόσμο υπερβατικό γεμάτο φαντασία (imagination <magic = μαγεία). Έχει φτάσει στό τέλος ενός κύκλου τής δικής του εξελίξεως, τελείως ξέχωρα από τήν ανθρώπινη εξέλιξη, ενός κύκλου πού τόν αφορά ως Οργάνωση (Τάγμα), στήν πραγματικότητα, ως κομμάτι τής Ιεραρχίας. Οφείλει να διευρύνει τήν συνείδησή του έτσι ώστε να περιλαμβάνει όλα τα επίπεδα μέχρι & το πνευματικό. Κάθε κίνηση, κάθε απόφασή οφείλει να γίνεται υπό το φώς αυτής τής γνώσεως, ότι δηλαδή αργά ή γρήγορα η μυητική φαντασία θα βγεί στόν καθημερινό κόσμο. Τότε πολλοί από τούς Διδασκάλους θα αναδειχθούν ως Σοφοί & τότε οι μυητικές κλείδες θα αρχίσουν να λειτουργούν «μαγικά» στό φυσικό επίπεδο, ενεργοποιώντας τα «άγνωστα» εσωτερικά επίπεδα.

Απόσπασμα ομιλίας το οποίο εκφωνήθηκε τήν 21η Σεπτεμβρίου 6011 α.φ. στήν Σ.΄. Στ.΄. “Λόγος” επί τη ενάρξει τού νέου τεκτονικού έτους.